Νέα και ανακοινώσεις

Η πολύχρονη δικαστική διαμάχη της χήρας του Δημήτρη Λιαντίνη, Τακτικής Καθηγήτριας του Τμήματος Κοινωνικής Θεολογίας Νικολίτσας Γεωργοπούλου, με την ιστοσελίδα Liantinis.org και τον ιδρυτή της, έληξε πρόσφατα (Τετάρτη 26/2/2014) με απόφαση του Τριμελούς Εφετείου Πλημμελημάτων. Το δικαστήριο απάλλαξε παμψηφεί το βιογράφο του Λιαντίνη, Δημήτρη Αλικάκο, από την κατηγορία της παραβίασης του Νόμου 2472/1997 που αφορά ευαίσθητα προσωπικά δεδομένα.

Πιο συγκεκριμένα, η χήρα του Δημήτρη Λιαντίνη είχε μηνύσει το Δημήτρη Αλικάκο (ιδρυτή της ιστοσελίδας το 2003) υποστηρίζοντας ότι το 2008 είχε δημοσιεύσει στο Liantinis.org την Έκθεση Εργαστηριακής Πραγματογνωμοσύνης που αφορούσε την ταυτοποίηση των οστών που ανευρέθησαν στον Ταΰγετο το 2005 και που, όπως αποδεικνυόταν από την Έκθεση αυτή, ανήκαν στο Λιαντίνη. Σύμφωνα πάντα με τη μηνύτρια, η δημοσιοποίηση της Έκθεσης αποκάλυψε προσωπικά δεδομένα, τα οποία η ίδια θεωρούσε ότι ήταν ευαίσθητα και ενέπιπταν στην προστασία του νόμου. Επιπλέον, η ιστοσελίδα είχε φέρει στο φως χειρόγραφο σημείωμα με την υπογραφή της κ. Γεωργοπούλου, στο οποίο η ίδια βεβαίωνε τις οδοντικές εργασίες μέσω των οποίων έγινε επίσης εφικτή η ταυτοποίηση του ανευρεθέντος σκελετού, αλλά όπως δήλωσε στο δικαστήριο δεν επιθυμούσε να έρθει στο φως η υπογραφή της.

Η διαδικασία ενώπιον του Τριμελούς Εφετείου Πλημμελημάτων κράτησε πάνω από 4 ώρες, υπήρξε ωστόσο εξόχως διαφωτιστική και αποκαλυπτική για τις προθέσεις και τις απόψεις όλων των εμπλεκομένων. Για την υποστήριξη της κατηγορίας κατέθεσαν τόσο η μηνύτρια όσο και η προσωπική της φίλη κ. Μαρία Λαμπρίδου, ενώ για την πλευρά της υπεράσπισης κατέθεσαν ο Γεώργιος Φιτσιάλος, δρ. Μοριακής Βιολογίας και Γενετικής και ο Φίλιππος Κουτσαύτης, Προϊστάμενος της Ιατροδικαστικής Υπηρεσίας, ενώ κατετέθη και υπόμνημα της κ. Π. Κόλλια, Επίκουρης Καθηγήτριας Μοριακής Γενετικής του Ανθρώπου του Τμήματος Βιολογίας του Εθνικού και Καποδιστριακού Πανεπιστημίου Αθηνών.

Το δικαστήριο έκρινε ότι η ιστοσελίδα είχε κάθε λόγο να παρουσιάσει στο κοινό την απόδειξη (ταυτοποίηση DNA από τα εργαστήρια της Ελληνικής Αστυνομίας) ότι τα οστά που βρέθηκαν στον Ταΰγετο ανήκουν στο Δημήτρη Λιαντίνη. Το δικαστήριο οδηγήθηκε σε αυτή την απόφαση με το σκεπτικό ότι η κ. Γεωργοπούλου κρατούσε όλα αυτά τα χρόνια μια αμφιλεγόμενη στάση απέναντι στο εάν ο Δημήτρης Λιαντίνης είναι ζωντανός ή νεκρός και επομένως υπάρχει εύλογο και δικαιολογημένο ενδιαφέρον της κοινής γνώμης για την αλήθεια. Είναι χαρακτηριστικό ότι η κ. Γεωργοπούλου αρνήθηκε για ακόμα μια φορά (το είχε πράξει και στο πρωτόδικο δικαστήριο) να απαντήσει στο ερώτημα που της απηύθυναν τόσο ο συνήγορος υπεράσπισης ποινικολόγος Κώστας Ντάλτας, όσο και η Εισαγγελέας της έδρας για το αν ο Λιαντίνης είναιζωντανός ή νεκρός. Ανάλογη στάση κράτησε και η μάρτυρας κατηγορίας Μαρία Λαμπρίδου, στην οποία ανήκει η δήλωση «εγώ διαθέτω κάποια στοιχεία και αμφισβητώ ότι ο Λιαντίνης έχει πεθάνει. Υποστηρίζω ότι ο Λιαντίνης βρίσκεται νεκρός σε άλλο σημείο και ότι η σωρός που βρέθηκε δεν ανήκε σε αυτόν» (απόσπασμα από τα πρακτικά της πρώτης δίκης).

Επιπλέον, το δικαστήριο έκρινε ότι η δημοσιοποίηση της Έκθεσης δεν επέφερε ουδεμία βλάβη στη μηνύτρια, καθώς τα περιεχόμενα αυτής καμία ευαίσθητη πληροφορία δεν εμπεριείχαν και συνεπώς δεν ενέπιπταν στο πεδίο προστασίας του νόμου περί ευαίσθητων προσωπικών δεδομένων ικανών να αποκαλύψουν ιατρικό ιστορικό, πιθανές ασθένειες, ή άλλα δεδομένα που προστατεύονται εκ του νόμου. Όπως αποδείχθηκε στην ακροαματική διαδικασία με τις καταθέσεις και γνωματεύσεις των βιολόγων-γενετιστών, αλλά και του ίδιου του ιατροδικαστή Φίλιππου Κουτσάφτη που είχε την ευθύνη της ταυτοποίησης του νεκρού, οι περιοχές STRs του DNA είναι κατά διεθνείς συνθήκες σκόπιμα επιλεγμένες περιοχές του DNA ώστε να μην παρέχουν καμία άλλη πληροφορία πέραν της ταυτοποίησης ενός προσώπου.

Κατόπιν όλων αυτών, το δικαστήριο σχημάτισε πλήρη δικανική πεποίθηση περί του χαρακτηρισμού των δεδομένων αυτών ως απλών, γεγονός που επιτρέπει την δημοσιοποίησή τους οσάκις υπάρχει το συνταγματικώς κατοχυρωμένο δικαίωμα στην αποκάλυψη πληροφοριών για σοβαρά ζητήματα που εύλογα και δικαιολογημένα απασχολούν το κοινωνικό σύνολο. Πέραν της απόφασης της έδρας, αθωωτική ήταν και η πρόταση της Εισαγγελέως, η οποία χαρακτήρισε το Δημήτρη Λιαντίνη «σημαντικό φιλόσοφο και διανοητή, του οποίου ο θάνατος είχε μια συμβολική και φιλοσοφική διάσταση, απόλυτα συνδεδεμένη με το έργο του, το οποίο υπήρξε κατά δήλωση του ιδίου μια “μελέτη θανάτου”».

Η παμψηφεί αθώωση του Δημήτρη Αλικάκου (του ανθρώπου που ανακάλυψε και έφερε στο φως πολύτιμο υλικό από τη ζωή και τις διδασκαλίες του Δ. Λιαντίνη – επιστολές, βίντεο, ηχητικά, φωτογραφίες κ.α.) αποτελεί δικαίωση της ιστοσελίδας μας για τους κόπους και τις διώξεις ετών, αλλά κυρίως για την απόφασή μας να σταθούμε άτεγκτοι απέναντι στα φαινόμενα συνωμοσιολογίας σχετικά με το θάνατο του Δημήτρη Λιαντίνη.

Τώρα πια νιώθουμε δικαιωμένοι. Και η δικαίωση αφορά όλους όσους άγγιξε ο Λιαντίνης με το έργο του. Το δίχτυ προστασίας απέναντι στα νοσηρά φαινόμενα που επιχείρησαν να τον απαξιώσουν – όχι βέβαια μέσω καλόπιστης κριτικής – είστε όλοι εσείς. Με τη δική σας δύναμη καταφέραμε να βάλουμε οριστικό τέλος στο δημόσιο βήμα της νοσηρότητας.

Σας ευχαριστούμε.

Φίλοι του Liantinis.org

Παραδίδουμε σήμερα στο αγγλόφωνο κοινό το λόγο του δασκάλου μας, του Δημήτρη Λιαντίνη. Η διάλεξή του «Η Φιλοσοφική Θεώρηση του Θανάτου», υποτιτλισμένη στα αγγλικά, ξεκινάει το μεγάλο ταξίδι της στα τέσσερα σημεία του πλανήτη.

Το 2003, όταν δημιουργήσαμε το Liantinis.org, θέσαμε εξ αρχής ως σκοπό την ανάδειξη του έργου του Δημήτρη Λιαντίνη, καθώς και την κριτική σκέψη και στοχασμό επάνω σε αυτό. Η ολοένα αυξανόμενη ανταπόκριση και επιδοκιμασία του κόσμου στάθηκαν καταλυτικοί παράγοντες στο νέο αυτό εγχείρημα.

Είναι μεγάλη η χαρά αλλά και η ευθύνη που νιώθουμε. Καταπιαστήκαμε, εθελοντικά, με τιτάνιο έργο, επιδιώκοντας να αποδώσουμε στην αγγλική γλώσσα το λόγο-ποταμό του Λιαντίνη και, επιπλέον, να μυήσουμε τον αγγλόφωνο θεατή, στις επίπονες εννοιολογικές προσεγγίσεις του θέματος της διάλεξης.

Δεν ήταν εύκολος ο δρόμος που είχαμε να διανύσουμε και το γνωρίζαμε εξ εξαρχής. Επιβεβαιώθηκε στην πορεία όταν συναντήσαμε δυσκολίες που, προς στιγμή, φάνηκαν ανυπέρβλητες. Δεν βιαστήκαμε. Οφείλαμε να ισορροπήσουμε ανάμεσα στην πιστή απόδοση του νοήματος του λόγου του δασκάλου, από τη μία, και στην καλύτερη δυνατή αφομοίωση της αγγλικής απόδοσης στο αντίστοιχο κοινό, από την άλλη. Ο κίνδυνος να υπονομεύσει το ένα το άλλο ήταν μια συνεχής απειλή. Έπρεπε να περάσουν κοντά δύο χρόνια ατέλειωτων συζητήσεων και διαφωνιών για να καταλήξουμε στην τελική μορφή. Ευτυχώς δεν ήμασταν μόνοι. Είχαμε σε όλες τις συναντήσεις μας ανθρώπους που ξενύχτησαν μαζί μας, πρόθυμοι και ακούραστοι ως το τέλος. Τους ευχαριστούμε.

Ξεχωριστή μνεία οφείλουμε στο σκηνοθέτη και παραγωγό της διάλεξης Τάσο Μπιρσίμ που αγκάλιασε από την πρώτη στιγμή το εγχείρημά μας.

Φίλοι του Liantinis.org.
Από σήμερα ο Δημήτρης Λιαντίνης απευθύνεται σε ένα τεράστιο κοινό. Όλοι μαζί μπορούμε και πρέπει να διαδώσουμε σε κάθε αγγλόφωνη διαδικτυακή γωνιά τη φωνή του. Είναι ο λόγος του ανθρώπου, του έλληνα, του δασκάλου. Είναι η Ελλάδα στα καλύτερά της.

Liantinis.org
Για την αντιγραφή
Χάρις Παρασκευοπούλου
Γιώργος Μανωλόπουλος

Τον τελευταίο καιρό γινόμαστε δέκτες ενός ενδιαφέροντος για το έργο του Λιαντίνη που δεν έχει προηγούμενο τα τελευταία δώδεκα χρόνια. Δεν είναι μόνο τα μηνύματά σας και η κατακόρυφη αύξηση της επισκεψιμότητας της ιστοσελίδας μας που το μαρτυρούν. Είναι τα θετικά σχόλια που αυξάνονται και οι συζητήσεις που πληθαίνουν για τον Λιαντίνη σε όλο το χώρο του Ελληνικού διαδικτύου.
________________________________________

Ολοένα και περισσότεροι νέοι άνθρωποι ανακαλύπτουν τον θησαυρό της σκέψης του Έλληνα στοχαστή κόντρα στην αμήχανη απαξίωση από ΜΜΕ και άλλους επίσημους φορείς. Αυτός ήταν και είναι ο στόχος μας: να παρακάμψει το έργο του Λιαντίνη τον παρακμιακό τρόπο αναμετάδοσης της «γνώσης» και να χτυπήσει κατ’ ευθείαν στην αγνή αναζήτηση του καινούριου και ρηξικέλευθου από τη γενιά που καταδίκασαν να καταναλώνει το ένα ψέμα μετά το άλλο (υλικό και πνευματικό).

Οι νέοι σήμερα δεν τρώνε κουτόχορτο ή, τουλάχιστον, δεν επιθυμούν να τρώνε. Όσο τους επιτρέπουν τα αδιέξοδα των σημερινών καιρών, αναζητούν την αλήθεια πίσω από τα φαινόμενα, τις αξίες πίσω την απαξία όλου του συστήματος.

Φίλοι του Liantinis.org.
Πριν ένα χρόνο αποκτήσαμε νέο domain, και καταφέραμε μέσα σε ελάχιστο χρονικό διάστημα όχι μόνο να επαναφέρουμε την επισκεψιμότητα της ιστοσελίδας αλλά και να την αυξήσουμε θεαματικά. Μπορεί η προσπάθεια να ήταν δική μας, αλλά η επιλογή ήταν δική σας.

Τα «ευχαριστώ» σε όλους εσάς που στηρίξατε τη νέα μας προσπάθεια, θα μπορούσαν να έχουν νόημα αν εισπράτταμε την επιτυχία εμείς. Ατομικά και επώνυμα. Όμως, δεν διεκδικήσαμε ποτέ επαίνους και τιμές. Ο δρόμος όλων όσων κατανοούν, έστω και στο ελάχιστο, τη σκέψη του είναι περήφανα μοναχικός. Μακριά από τη χυδαιότητα προβολέων που φωτίζουν ασημαντότητες και τις πολλαπλασιάζουν.

Τα «ευχαριστώ» όλων μας οφείλουν να έχουν έναν αποδέκτη, το Λιαντίνη. Αυτόν που άνοιξε νέους δρόμους στη ζωή μας. Αυτόν που άλλαξε τη ζωή μας.

Στο πεδίο του «πράττειν», «ευχαριστώ» στον Λιαντίνη, σημαίνει ότι ακολουθώ τον δρόμο που έδειξε σε όλους μας. Και αυτός δεν είναι άλλος από τον δρόμο της αρετής και της γνώσης. Ή αλλιώς: γίνε καλύτερος άνθρωπος – μάθε περισσότερα πράγματα. Και μη βιαστείς, αναγνώστη, να προσπεράσεις με βιασύνη το δρόμο αυτό, όσο κι αν δείχνει απλοϊκός. Άλλωστε,αυτός για εμάς είναι ο Λιαντίνης και έτσι θα ερμηνευτεί κάποτε ο αυτοθέλητος θάνατός του.

Το νέο έτος μάς βρίσκει ακόμα πιο αποφασισμένους στους στόχους που έχουμε χαράξει.

Ανακοινώνουμε σήμερα την ύπαρξη των ομιλιών του Λιαντίνη στο κανάλι μας στο youtube στην πλήρη διάρκειά τους, με ενιαία θέαση (όχι τμηματική) και στη μέγιστη δυνατή ποιότητα εικόνας και ήχου.

Κάντε κλικ εδώ.

Είναι αυτονόητο ότι για όλα τα βίντεο επιτρέπεται η αποθήκευση και αναπαραγωγή τους είτε δημόσια είτε ιδιωτικά (με εξαίρεση την αποθήκευση και προβολή για εμπορική εκμετάλλευση). Ξέρουμε καλά πόσοι ξεκίνησαν από αυτή τη γωνιά του διαδικτύου και πόσοι χρωστούν στο Liantinis.org τη γνωριμία τους με το έργο του Λιαντίνη. Ναι, είναι πολλοί και έρχονται συνεχώς περισσότεροι. Ωστόσο, κανείς δεν πρέπει να ξεχνάει ότι η σοβαρή μελέτη του Λιαντίνη αρχίζει και καταλήγει στο έργο του.

Φίλοι της ιστοσελίδας, φίλοι του Δημήτρη Λιαντίνη.

Σύντομα θα είμαστε σε θέση να ανακοινώσουμε μια άλλη πρωτοβουλία μας – τη μεγαλύτερη ως τώρα. Αυτό θα είναι το δικό μας μεγάλο «ευχαριστώ».

Liantinis.org