Χάσμα Σεισμού
Επιλεγμένα αποσπάσματα απο το βιβλίο:
«Το Μισολόγγι είναι ο τόπος που κατάργησε την εκλογή και θέσπισε την απόφαση. Το τειχιό και η πέτρα, που απάνου της έσκασε κεραυνός γεννημένος από τη βίαιη κρούση των δυνάμεων του Μηδενός και του Είναι, και την όρισε κατοικία του ανθρώπου. Έξω από τα τείχη ευρίσκεται η ζωή, που πληρώνεται με την τιμή του θανάτου. Μέσα από τα τείχη ευρίσκεται ο θάνατος, που εξαργυρώνεται με την ατιμία της ζωής. Ούτε μέσα να μείνει κανείς ημπορεί, γιατί τον σκιάζει η ντροπή της σκλαβιάς, ούτε έξω βολεί να περάσει, γιατί τον βιάζει η απειλή του Άδη»
«Η θεώρηση και η ερμηνεία του ελληνικού αγώνα εκαλλιέργησε στο ενορατικό πνεύμα του Σολωμού ένα αισθητήριο σοφίας και ζωής, που ήταν εντελώς ξένο στη γενική τροπή και το συρμό του πνεύματος της εποχής του. Το κύριο γνώρισμα αυτού του αισθητήριου ήταν η τραγική πνοή, που όσο πιο ζοφερή κυκλώνει τον άνθρωπο, τόσο πιο εύρωστη κάνει την υγεία της ηθικής και πιο εναργή τη θέα της αλήθειας»
«Ο Σολωμός στα δημοτικά τραγούδια είδε τη σκληρότητα και την ευαισθησία, που ήταν σύμμετρες στο βαθύ παλμό του ’21. Και πέρα απ’ αυτό είδε ολόκληρο το πνεύμα της φυλής, που συμπλάθει ανανεωτικά την τριβή των αιώνων της στο μύθο της μουσικής πικρίας»
«Ο Σολωμός ήταν ο προσωκρατικός που έζησε σε μια εποχή αλεξανδρινή. Με το βάρος της σοφίας του Παρμενίδη και με το σύννεφο της μελαγχολίας του Ηράκλειτου τραβήχτηκε από τους ανθρώπους και μανταλώθηκε στη μοναξιά του»
«Η γυναίκα του Σολωμού με τη μορφή της κόρης ενσαρκώνει τη σύλληψη του κόσμου στην πιο άκρατη και αγνή καταφατική του πληρότητα. Ημπορεί να συλλογίζεται κανείς ότι δεν υπάρχει ο διάβολος και η κόλαση, γιατί τα πάντα είναι πλασμένα από καλοσύνη και φως. Ημπορεί να γνώρισε κάποιος την αμόλυντη ηδονή και να κοιμήθηκε την καθαρή ευδαιμονία, και όμως να μη διανοήθηκε κάν ότι αυτή τη χάρη είναι γραφτό να την πληρώσει με το ακριβώτερο τίμημα.»
«Κανείς δεν ημπορεί να αποδείξει ότι ο χορτασμένος που δεν έκλεψε, δεν θα εγινόταν κλέφτης, εάν πεινούσε»
«Κανένας δεν πρέπει να αρνηθεί ότι η αρετή του Σολωμού είναι θρυμματισμένη και ατελής. Όπως κανένας δεν ημπορεί να αρνηθεί ότι ατελής και θρυμματισμένη είναι και η ποίησή του. Εάν όμως μια τέτοια συντριμμένη ποίηση είναι τόσο μεγάλη, ποιος ημπορεί να εκτιμήσει πόσο μεγάλη θα ήταν η αρετή του, αν δεν ήταν συντριμμένη;»
«Ο Σολωμός δεν ημπορούσε να χωρέσει στην εποχή του. Ούτε στα έργα της εποχής του, στην κουλτούρα της Ευρώπης, αφού με τη δική του φωνή εμίλησε ο τόπος του, που δεν τον χωρούν τα ιστορικά περιγράμματα. Το γεγονός ότι ο Όμηρος σήμερα δεν ζει, ενώ ποτέ δεν απόθανε, θ’αποτελεί πάντοτε ένα ανυπέρβλητο σκάνδαλο.»